Nie mówię już nawet o grach strategicznych/wojennych czy szachach (gdzie to jest jak najbardziej oczywiste) - tylko o grach których główny mechanizm teoretycznie polega na czym innym (budowanie czegoś).
Mam wrażenie, że jeżeli w takie tytuły gramy wieloosobowo to "przeszkadzanie" schodzi na drugi plan bo się nie opłaca.. wg przysłowia o dwóch kłócących się a trzecim korzystającym
Jednakże w grze dwuosobowej czesto zdarza się że "przeszkadzanie"/blokowanie jest opłacalne i stanowi (imo) integralny element dobrej rozgrywki.Niestety, ostatnio moja partnerka mocno obraziła się na mnie, stając na stanowisku, że jest to sprzeczne z duchem tych gier i że grając w ten sposób psuję zabawę.. Za cholerę nie wiem jak wyjść z tej sytuacji bo ciężko mi tak nie grać jezeli jest to wg mnie uzasadnione strategicznie
Mała przyjemność z grania jezeli nie mozna grac "dobrze/skutecznie"..Niestety próby grania (2os.) w gry mniej konfrontacyjne a bardziej "euro" (były dwie: WN i Yspahan) skończyły się znudzeniem partnerki :/ - wojenne, szachy itp. w ogóle odpadają. Nie chciałbym porzucać grania z nią lub ograniczyć się tylko do gier wieloosobowych bo te zdarzają nam się rzadziej (i nie pogramy sobie wieczorem po ciezkim dniu
)I jestem w kropce - moze macie jakieś sugestie (ogólnożyciowe
) czy ew. propozycje gier? 
Dodam, że moja lepsza połówka nie jest typem gracza lecz radzi sobie całkiem nieźle - potrafiła np. wygrać 5 osobowe Wysokie Napięcie w gronie w ktorym 3 osoby byly wieloletnimi "gamerami"
Regularnie wygrywała też ze mną w Zaginione Miasta poki sie nie podszkolilem - teraz gra jest bardziej wyrownana 
... albo calkiem losowe gry.
jak to uslyszalem) ale mysle ze to kwestia tlumaczenia zasad przez kumpla (namieszal troche 
