samotność i planszowki:) czyli w co gracie w pojedynkę?

[ma_rio]

W sumie to nie bardzo rozumiem czemu ma służyć krytyka idei grania solo w gry planszowe. Jeśli ktoś nie lubi tego, to nie ma przecież przymusu, a jeśli ktoś lubi i ma to dla niego taki czy inny sens, to czemu to dyskredytować?
Ja osobiście w zależności od potrzeb i możliwości gram i solo i z innymi graczami, ale wiem, ze są tacy, którzy graja głównie solo, ale nie wyobrażam sobie, żeby ktoś z nich napisał, ze granie w gry planszowe nie solo jest bez sensu...
Myślę, że gdyby w takiej dyskusji mniej było słów typu - to jest głupie, bez sensu itd... a zamiast tego ja tego nie lubię/nie znam, miałoby to wiele więcej sensu.
Skoro autorka wątku chce się dowiedzieć w co gramy, a nie czy to ma sens, to może lepiej, żeby się wypowiedzieli Ci co grają/lubią i coś polecili/odradzili.

Ja właśnie zaczynam naukę dodatku solo do "conflict of heroes". Na razie ciężko coś powiedzieć, ale system na pewno jest ciekawy.

[rattkin]

Jeśli ktoś pyta "w co gramy" w kontekście pewnego wariantu/typu, to odpowiedź "w nic" jest jak najbardziej na temat. Szczególnie, że temat jednak jest nieco bardziej otwarty, sądząc po tym jak został sformułowany ("samotność i planszówki").

[Gizmoo]

To może inaczej - nie rozumiem jak ktoś pisze, że "nie mam z kim grać". Chyba trzeba mieszkać na bezludnej wyspie, żeby "nie było z kim grać". Zawsze jest rodzina / przyjaciele / znajomi / kluby / kawiarnie / świetlice, etc. Nowych ludzi bardzo łatwo jest poznać. Ot choćby na forum. Namówić znajomych, czy rodzinę na grę nie jest też wielką trudnością - wystarczy się tylko postarać. W ciągu ostatniego roku zrobiłem z moich rodziców zapalonych planszówkowiczów, którzy poznali moje hobby i więcej - chcą wciągnąć w nie swoich sąsiadów. Już wspólnie planują wieczory przy planszy. Nawet w małym miasteczku można kogoś znaleźć. Przyjdź kilka razy do dowolnej kawiarni z grą planszową. Na pewno ktoś w końcu podejdzie i się zainteresuje. Skrzyknięcie kilku znajomych też chyba nie jest trudne.

Ale jest to oczywiście temat na inną dyskusję. Być może bardziej rozległą. Być może problem z socjalizowaniem się jest dziś większy niż był kiedyś i ludzie są obecnie bardziej zamknięci (szczególnie na nowe znajomości). Nie wiem, nie jestem ekspertem od psychologii. Faktem jest, że dzisiaj więcej osób (o dzieciach nawet nie wspominam) woli siedzieć z nosem w telefonie/tablecie niż patrzeć w oczy drugiej osoby.

Jeżeli chodzi o gry solo i rozwiązywanie umysłowej łamigłówki - to doskonale rozumiem, że komuś może się podobać taka rozrywka. Sprawnych mechanicznie tytułów nie jest jednak zbyt wiele. Dodatkowo - jeżeli komuś zależy na czasie i miejscu - to zaoszczędzić go można grając w elektroniczne wersje planszówek. AI też może być wymagającym oponentem.

[Coen]

To może inaczej - nie rozumiem jak ktoś pisze, że "nie mam z kim grać". Chyba trzeba mieszkać na bezludnej wyspie, żeby "nie było z kim grać". Zawsze jest rodzina / przyjaciele / znajomi / kluby / kawiarnie / świetlice, etc.

To musisz to jednak zrozumieć Na prawdę... jest to możliwe... jest coś takiego jak brak czasu
Nie mieszkam na bezludnej wyspie, ale kilkanaście km od granic Warszawy.
Żona nie gra, dzieci gromadka od 12 lat do 1 roku, najstarszy syn czasami zagra, z młodszymi gram w jakieś proste gry.
Wyrwać się z domu "na granie" uda się może 1,2 razy w miesiącu.
Także żeby pomóżdżyć częściej pozostaje dobra gra solo

[ma_rio]

Gizmoo,
Widzisz, ja najczęściej gram z żoną, synem, i czasem ze znajomymi, ale jeśli znajomi są u siebie, żona i syn śpią, a ja akurat mam ochotę zagrać i nie chce mi się siedzieć przy kompie to gram sam. Tu na prawdę nie ma nic do rozumienia - są chwile, kiedy człowiek (nawet ten, który ma znajomych i rodzinę) jest sam, a jeśli akurat na tyle lubi gry planszowe, że chce w nie grac sam, to do póki mu to sprawia przyjemność niech to robi i tyle.

Inna rzecz, że żyjemy w takich czasach, kiedy coraz trudniej o kontakt z innym żywym człowiekiem i może te gry solo to swego rodzaju znak czasu...Ale jak pisałeś to temat na inną dyskusję.

[Gizmoo]

Nie mieszkam na bezludnej wyspie, ale kilkanaście km od granic Warszawy.

Mieszkałem w Starej Miłosnej na granicy z Sulejówkiem i dojeżdżałem. Teraz mieszkam jeszcze dalej - W Sękocinie Starym - kilkanaście km od granic miasta. Do podWieczorków i poRanków mam 22 km i pół godziny jazdy samochodem (zdarza się 50 - w korkach we wtorki) i też dojeżdżam. W Starej Miłosnej szybko poznaliśmy sąsiadów i się zgadaliśmy na wspólne wieczory i wkręciliśmy ich trochę w gry. Sękocin to taka bezludna wyspa (raczej nie namówię ryjących mi trawnik kretów na grę w Filary Ziemi), ale od czego jest auto.

Reasumując - Jeżeli znajdujesz czas na grę solo - to reszta jest tylko wymówką. Z dzieciakami też się fajnie gra, choć często przypomina to granie solo.

P.S. Ja tylko nawiązuję do zdania "nie mam z kim grać", a nie do zdania "Nie mam z kim grać w danej chwili".

[tomb]

Niektórym ludziom wyjątkowo ciężko wyobrazić sobie, że inni ludzie są inni.

Ja mam z kim grać, ale czasami wolę zagrać solo. Na miasto wychodzę skrajnie rzadko - nie lubię grać z przypadkowymi obcymi, a co gorsza mógłbym natknąć się na niektórych forumowiczów, co zniechęca mnie do reszty. Nie mam duszy i zapału misjonarza planszówkowego, więc nie wciągam do hobby nowych ludzi. Gdyby nie najbliżsi znajomi i rodzina, to może grałbym w planszówki wyłącznie samemu. Ale mi akurat nie byłoby z tym tak źle, bo nie uważam grania solo za upośledzoną formę rozrywki.

[HUBertPL]

Nie no - czasem fajnie samemu zagrać.

[toblakai]

Ja też dorzucę swoją cegiełkę.

Gram solo i w towarzystwie. Jak narzeczona ma ochotę bądź akurat jestem w odwiedzinach u rodziny to gramy wspólnie. Czasami jednak jest ochota aby zagrać a jednak chętnych brak, wtedy sięgam po coś do gry solo. Grania na komputerze staram się unikać bo wystarczająco dużo czasu spędzam przed monitorem w pracy - programista, więc wpisane w naturę wykonywanej pracy

Oprócz planszówek mam również inne zainteresowania które w tygodniu mnie skutecznie odciągają od wszystkiego tak do godziny 21:00. Jak już mam 'wolne' - tak koło 21:00-22:00 - i chęci to jak najbardziej usiądę sobie i pogram w samotności popijając herbatkę i wcinając ciasto. Nie nie mam zamiaru pakować manatek i jechać o 21:00 do kawiarni po 9h w pracy i treningach Nie mam czasu na nowe znajomości bo nie będę miał czasu ich podtrzymywać - moje grono znajomych jest wystarczające ale niegrające

[rastula]

Można by przewrotnie powiedzieć że gra wieloosobowa, to dopiero ułomna forma aktywności społecznej, jak się nie ma o czym rozmawiać, to zawsze można pograć i czas leci.

Kurde blancik - nigdy nie miałem poczucia że coś tracę grając solo w LOTR LCG czy Alien DBG a w takie D-Day at Omaha Beach to wręcz drugi gracz byłby znacznie mniej sprawny niż system AI.


Oczywiście nikogo nie zmusisz do lubienia gier solo, ale te autorytarne ocen niektórych ( w tym i moich ulubionych forumowych autorytetów od wszystkiego naprawdę mogą sprawić , że ktoś początkujący poczuje się gorzej nawet myśląc o rozgrywce solo.

proponowanie tabletu ( nic nie mam do T, sam mam od niedawna i gra) zamiast gier solo to jak mówienie "po ch. jechac rowerem, samochodem szybciej i nie pada na głowę" ... no i ?


no i na konsoli nie da się grać w FPS , nie zapominajmy

[misioooo]

(raczej nie namówię ryjących mi trawnik kretów na grę w Filary Ziemi)

W filary ziemii może i nie pograją, ale pewnie w Wiertła, Skały Minerały by cię pokonały!

Przepraszam za offtopic, ale nie mogłem się powstrzymać... Tak na poprawę humoru w poniedziałkowe popołudnie

Ja mieszkam w Mieście... Chyba... I co? Do roboty o 7:30 rano. Do domu po robocie po 18. Spacer z psiakiem. I jest 19. Kolacja, łazienka - i juz po 20tej... Zatem "nocne solówki" zostają.
Za to na weekendy - już socjalnie. I wolę socjalnie, choć solo też żadne ZuO!

[rattkin]

W sumie jak się zastanowić, to ja dużo gram solo, jak nową grę kupuję. Oto szereg mechanik z jakimi się mierzę:

- wypstrykiwanie kompnentów
- rozkmina w co popakować i jak, żeby wygodnie się grało, rozkładało, przechowywało (tacki, woreczki, pudełka)
- rozkmina jak ułożyć w pudle, żeby nie latało i efektywnie wykorzystywało miejsce
- sprawdzanie czy nie ma erraty / faq, drukowanie
- sprawdzanie czy nie ma dodatkowych elementów PnP, jeśli są, przygotowanie, drukowanie, wycinanie, naklejanie
- sprawdzanie czy nie ma promek, jeśli są, szukanie na rynku, skupowanie, czekanie na wysyłkę
- rozpaczliwe szukanie miejsca na półkach/na ziemi w mieszkaniu na nowe pudło

Masakra. Ale zawsze wygrywam

[Gizmoo]

W filary ziemii może i nie pograją, ale pewnie w Wiertła, Skały Minerały by cię pokonały!

Dlatego nie wsparłem. I tak mój trawnik wygląda jak Carcassonne układany po grzybkach.

Masakra. Ale zawsze wygrywam

Ja prawie zawsze przegrywam z instrukcją. *

Spoiler:

Hermetyczny żarcik. Ci którzy mnie znają, to wiedzą że albo nie przeczytam instrukcji, albo przeczytam ją źle.

[misioooo]

Wszyscy, którzy znają gizma wiedzą, że on nie umie czytać

[Pan_K]

Skoro wszyscy poczuli potrzebę zwierzenia się z własnych egzystencjalnych przeżyć w wątku o grach solo, to ja też sobie pozwolę: mam taką teorię, że jak ktoś nie uznaje gry solo, a nie ma akurat z kim zagrać, wykorzystuje nadmiar wolnego czasu na snucie w tym wątku teorii, dlaczego tak beznadziejnie jest grać solo...

[ivan2k5]

Heh jak tak dalej pójdzie to dyskusja dobrnie do momentu:

"Cześć mam na imię XY od xlat grywam w planszówki solo - czy jestem nienormalny ?"
"Cześć XY witaj na terapii"

[Coen]

Heh jak tak dalej pójdzie to dyskusja dobrnie do momentu:

"Cześć mam na imię XY od xlat grywam w planszówki solo - czy jestem nienormalny ?"
"Cześć XY witaj na terapii" [emoji38]

Wspieramy Cię, wspieramy

[basickak]

Heh jak tak dalej pójdzie to dyskusja dobrnie do momentu:

"Cześć mam na imię XY od xlat grywam w planszówki solo - czy jestem nienormalny ?"
"Cześć XY witaj na terapii" [emoji38]

Wspieramy Cię, wspieramy

O LOL

idę układać onirim dla odmiany z dzieckiem, ale nie kooperacyjne a wersję solo, bo mały nie kuma jeszcze

[NTomasz]

Ludzie troszke chyba zbytnio odebrali moje slowa jako wielki atak!
Planszówki są po to żeby dobrze się bawić- dla mnie aby dobrze się bawić ze znajomymi, wyniki i wygrane są całkowitym dodatkiem i najmniej istotne. Dlatego mnie nie bawi granie solo jak kogoś bawi gra w planszówki solo to cudownie! na tym to polega aby dobrze się bawić. Dla mnie jest to słabowite a w życiu najważniejsza jest szczerość wiec nie mam problemu z mówieniem tego. Mało mnie obchodzi to czy jakis wielki fan gier solo uzna to bełkot bo niby nic nie wiem o tym. Nie muszę znać się na architekturze aby we własnej opinii zdecydować czy Pałac kultury i nauki w Warszawie jest cudowny czy jest obleśny, tak samo nie muszę zagrać w 20 różnych gier solo aby zdecydować czy mam na to ochotę i czy jest to dla mnie wartościowa zabawa.

[Moonday]

Nie sądzę żeby dorabianie filozofii do gry samotnie miało jakikolwiek sens. Po to twórcy gier dają możliwość grania w pojedynkę, żeby tego trybu używać. Mi osobiście samemu najlepiej gra się w tytuły z klimatem, np. gry przygodowe. Z tego powodu wolę biegać rozbitkami na wyspie pełnej kanibali niż budować imperium z cyferek w Osadnikach. Zgadzam się, że w grupie można świetnie bawić się ratując świat przed Cthulhu, ale samotnie też można przeciwstawić się nadciągającej zagładzie. Mimo wszystko najbardziej lubię XCOM i zawsze chętnie tę grę rozkładam do samodzielnej zabawy. Obecnie nie mogę się doczekać dwóch gier, którymi są Mistfall i Warhammer Quest. Jestem pewien, że oba tytuły zapewnią mi wiele godzin udanej solowej zabawy.

Na dziś mój "top trzy" gier do samodzielnej rozgrywki to odpowiednio:
1. XCOM: Gra planszowa
2. Robinson Crusoe: Przygoda na przeklętej wyspie
3. Eldrith Horror.

[ivan2k5]

Wspieramy Cię, wspieramy

Miło jest czuć wsparcie Współbraci

Dlatego mnie nie bawi granie solo jak kogoś bawi gra w planszówki solo to cudownie! na tym to polega aby dobrze się bawić. Dla mnie jest to słabowite a w życiu najważniejsza jest szczerość wiec nie mam problemu z mówieniem tego.

I chwała Ci za to N(iewierny)Tomaszu Tylko czasem jakieś mocniejsze mocno autorytatywne stwierdzenie może razić - a tym bardziej w komunikacji niewerbalnej...

Summa summarum

Grajmy, bawmy się - a czy solo, bi, tri, multi ... to każdemu wg zasług i upodobań

[Haloon]

Forumowicz zadał pytanie a widzę że rozpętała się czysta g*wnoburza. Przypomina to "dyskusję" co jest lepsze PC czy konsole Każdy gra jak chce i z kim chce. A wracając duo pytania to sam gram w Osadników, Robinsona, Pandemię.

[ma_rio]

Na dziś mój "top trzy" gier do samodzielnej rozgrywki to odpowiednio:
1. XCOM: Gra planszowa
...

To się naprawdę da ogarnąć?
Sam zastanawiałem się nad zakupem, ale wydawało mi się, że ta gra działa dobrze w zasadzie tylko przy pełnym składzie...

[Pan_K]

Na dziś mój "top trzy" gier do samodzielnej rozgrywki to odpowiednio:
1. XCOM: Gra planszowa
...

To się naprawdę da ogarnąć?
Sam zastanawiałem się nad zakupem, ale wydawało mi się, że ta gra działa dobrze w zasadzie tylko przy pełnym składzie...

Też jestem ciekaw.

[niobar]

Ja najczęściej w Pathfinder Wrath of Righteous, a teraz zakupiłem jeszcze Healthy Hearth Hospital i Silent Victory i też się przyjemnie sprawdzają. Chwilowo mam pozyczone Firefly które z wariantem solo z bgg jest przyjemne (bez troche nudne). Kiedyś grałem tez w Mage Knight niestety kumpel od którego go pożyczałem wyjechał na drugi koniec polski i skończyło się granie a był świetny chyba najlepsza solówka w jaką grałem.