Wczorajszy poniedziałek upłynął mi pod znakiem podróży przez historię ludzkiej cywilizacji.
Wszystko zaczęło się od starcia dwóch starożytnych potęg - Sparty (
Arasq) i Aten (ja) w grze
Polis: Fight for the Hegemony. To ciekawy dwuosobowy tytuł, w którym odpowiednio rozkręcone ekonomie pozwalają nam utrzymać wysoki poziom zaludnienia naszych polis, a co za tym idzie, sprawną armię i wrastający wciąż poziom prestiżu naszej cywilizacji. Wygrywa ten, który na koniec gry ma najwięcej punktów prestiżu i ludności we wszystkich swoich polis. Graliśmy około 2h 10 min + tłumaczenie 40 min. Jak na moją pierwszą grę, a Arasqa drugą to chyba dobry czas, szczególnie, ze na pudełku mamy 150 minut. Arasq odniósł przytłaczające zwycięstwo (24 do 8, a powinien do 5, bo ja źle podliczyłem punkty na koniec gry).
Wrażenia? Euro z elementami wojennymi, lżejsze niż Hannibal RvC, ciut bardziej losowe niż Antike Duellum. Jak dla mnie gra nie daje zbyt wielu dróg do zwycięstwa (w odróżnieniu od wspomnianego Antike). Element losowy trzeba wziąć na klatę - przy czym boli fakt, że nie ma się na niego zupełnie wpływu. Wystarczy jeden hoplita by automatycznie zdobyć miasto z ludnością na poziomie jeden, ale nawet piętnastu hoplitów nie jest w stanie podbić miasta z poziomem ludności 5, a z poziomem ludności 4 ma 25% szans (rzut na K4 na wynik równy lub wyższy poziomowi ludności). Pewno jak będę miał okazję i nie będzie innego wyboru, usiądę jeszcze raz, by upewnić się w swojej jak na razie nienajlepszej opinii, ale generalnie gra mnie rozczarowała. Może ma na to wpływ, fakt, że przegrałem i to w sposób straszliwy? Właśnie! Gra nie wybacza najmniejszych nawet błędów. Jak źle rozplanowałem liczbę akcji pod koniec drugiej (z czterech) tury, to do końca gry wiedziałem już, że nie wygram. Ale opinia Arasqa jest zupełnie odmienna, więc nie chciałbym Wam narzucać swojego zdania, zwłaszcza, że czasem potrafię mieć zupełnie odmienną opinię niż niektórzy z Was (prawda, jax?
)
Kolejnym tytułem było zupełnie niespodziewanie wyciągnięte
Magnum Sal z Murią. W składzie
Janek, Cin, sebastianbl i ja wysłuchaliśmy zasad (wszyscy oprócz Cina grali po raz pierwszy, a Cib po raz pierwszy grał z dodatkiem) i ruszyliśmy. Czas gry z tłumaczeniem - ok. 2h. Muszę przyznać, że pan Filip Miłuński po raz kolejny mnie poważnie zaskakuje, burzac moją nienajlepszą opinię na temat polskich twórców gier. To jest naprawdę bardzo, bardzo, bardzo przyjemne familijne euro, jeśli pominiemy dodatek. Uwzględniając dodatek możemy z kolei pominąć słowo "familijne"
Tytuł, do którego z radością będę wracał! Z kronikarskiego obowiązku dodam, że mej skromnej osobie przypadło w udziale zwycięstwo (mimo jedynie trzech narzędzi i trzech zrealizowanych zleceń), kolejny był Cin, potem Sebastian i ostatni Janek.
Na deser w składzie
Radek, l.a.d., Cin i ja zagraliśmy w klasyczny już w Chwili tytuł - naszych ukochanych
Kosmonauts. Tym razem mały twist - Cin znalazł oficjalne Advanced Rules i według nich zagraliśmy. Nowe zasady bardzo skracają grę, wręcz do wielkości cięższego fillera. Gra znacznie zyskuje w ten sposób na miodności, płynności i… regrywalności. Gdyby nie późna pora (było już po północy), chętnie zagrałbym rewanż, bo l.a.d. wykradł mi zwycięstwo
Dzięki wszystkim i do następnego!
