Ja, Adam i Andrzej sprawdzaliśmy, na ile Brugia trzyma poziom feldowskiej czołówki, a Mirek, Alek i Łukasz skakali w Enclave.
Brugia była urocza, taka jaka miała być. Wygrałam ja idąc w kanały, reputację i większościówki (chłopcy zresztą się zagapili i już w I rundzie zdobyłam dwie) zamiast w postacie i budynki, choć też coś tam skubnęłam.
Potem dwa razy zagraliśmy w trójkę (bo drugi stolik wciąż skakał) w Kto z Kim, bo nic innego krótkiego nie mieliśmy i czy według oryginalnych zasad, czy odwróconych, było dziwnie i nieskładnie. choć Adam co rusz rechotał typując swoje postaci do zadań.
Obie grupy skończyły wyjątkowo wcześnie, bo 20 minut przed czasem i ... poszły do domu. Ale głównie dlatego, że Adam z Mirkiem z samego rana jechali grać w góry i co prawda Andrzej też jechał, ale po drodze myknęliśmy jeszcze u mnie dwie partyjki świeżutkiego pachnącego Tash-Kalara. Było cudnie!
UWAGA UWAGA: OGŁOSZENIE
Najważniejsza jednak sprawa ostatniego wieczoru to przyniesione przez Alka ogromniaste Amerigo, którego nie chciał rozfoliować. Śliniliśmy się więc na widok pudełka i podjęliśmy wspólnie decyzję o historycznym zakupie pierwszej gry do naszego klubu ze składek członkowskich, które zatwierdziliśmy jednogłośnie ekspresową uchwałą. Składka wynosi 20zł i jeśli wszyscy dorośli się złożą, będziemy mieć Amerigo na stanie. Acha, składka jest naturalnie obowiązkowa
) w piątek, będę wielce rad 
Jakoś nie miałem czasu, a i Ty tydzień temu zapisywałeś się na Amerigo, dlatego ja jakoś specjalnie nie goniłem z tą instrukcją, a tu bęc i już jest czwartek. Tak mi błyskawicznie ten tydzień przeleciał... 
czekam w końcu na partię czteroosobową!
Ale dopiero w domu wpadłam na to, żeby jednak do gry podejść bardziej strategicznie opierając działania pod konkretne postacie, a nie co przyjdzie to się wyłoży. W domu zadziałało. teraz czekam znów na... partię czteroosobową!
